Als een mak lam naar de slachtbank. Zo lijken sommige studenten zich te voelen als ze opkomen voor een examen. Lange tenen, heb jij ze ook? En hoe zit het met het daar wat afstandelijk over denken?

Een examen is iets super lastigs, iets dat veel stress geeft. Neem nu een bungy jump. Je staat op honderden meter hoogte en je gaat springen. Wow! Dat is spannend. Maar na de 5 e keer is dat niet spannend meer. Je staat voor een examen. En na de 5e keer…. Is het nog steeds spannend.. waarom? Waarom niet bij een heel gevaarlijke bungy jump?

Je ego zit in de weg bij een assessment

Bij een bungy jump gaat het over wat je kan en hoe je daarmee omgaat. Je kan het wel zonder huilen of gillen, of je wil niet. Je ego is een beetje, maar niet heel veel geschaad. Bij de eerst keer niet willen heb je veel rationele uitleg. Of na de eerste keer niet willen probeer je het nog eens. Dat werkt zo niet bij examen doen.

Examen doen, assessment doen, hakt in op je ego.

Een examen doen, een assessment doen gaat altijd over je ego, over wie je denkt dat je bent of wil zijn.  Dan hakt een negatieve beoordeling er harder in.

‘Bij de jump gilde je wel heel veel!’

‘Ja, ik vond het erg spannend’.

‘Bij het assessment kwam het onderdeel xyz er niet goed uit’.

‘O, daar ben ik het niet mee eens, want xyz’. … en de welles en nietes start.

Er is altijd een volgende keer, besef dat en put er rust uit.

Bij bungy jumpen is er altijd een volgende keer. Behalve als de lijn breekt. Dan val je dood. Bij een assessment is je ego geschaad, maar er is altijd een volgende keer, nooit val je dood. Hoe fijn is dat niet? Dus zet je ego apart als je start. Zet die apart als je de beoordeling hoort. Het gaat niet over jou als persoon, maar gaat over wat je doet, wat je liet zien en dat kan je morgen nog aanpassen. No worries!

Neem de beoordeling als tip om meer succesvol te raken in je werk en leven. Er is straks weer een moment om dat te laten zien.

Conclusie

RR’s tip: Voor een assessment even nietsdoen. Een rondje lopen rond je huis of kantoor. Op het laatste moment nog veel lezen…  Nutteloos. Je weet het al of niet. Communicatie is nu belangrijk. Je hersenen aan zetten in rust, zodat ze in het assessment optimaal kunnen werken. En dan gebeurt niet als ze bij het begin van het assessment al vol zitten.

Naar de vraag luisteren, herhalen van de vraag, begrijp je de vraag? En dan pas antwoorden.

Is de assessor nog vasthoudend, en je weet niet wat die vraagt, blijf rustig. De assessor heeft het niet over jou, maar over wat je deed, of denkt. De assessor vindt je nog steeds een waardevol mens en wil je alleen maar beter maken.